Ο κατά κόσμον Σπυρίδων Τριβιζάς
του Αντωνίου και της Χρυσάνθης γεννήθηκε στο χωριό Αγρός της Κέρκυρας το 1901.
Μοναχός εκάρη στην ιερά μονή Παλαιοκαστρίτισσας το 1923.
Προσήλθε στην ιερά μονή
Κουτλουμουσίου το 1925. Το 1926 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Διάκονος
χειροτονήθηκε στη δεύτερη πανήγυρη της μονής, στις 17.1.1927, και πρεσβύτερος
στην πρώτη και μεγάλη εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στις 6.8.1927.
Ως ηγούμενος της μονής, από το
1967, ζούσε ως ένας των απλών διακονητών.
Διηγούνται οι παλαιότεροι πατέρες
πως, παρότι τον πίεζαν, δεν έμεινε ποτέ στο ηγουμενείο. Είχε ένα χαλασμένο,
μικρό κελλί. Άναβε τη λάμπα του ηγουμενείου, για να φαίνεται από τις Καρυές,
πως κάποιος μένει.
Γνήσιος άνθρωπος του Θεού, τίμιος
και αληθινός. Φιλακόλουθος στο έπακρον.
Όταν δεν μπορούσε να κατέβει στο
Καθολικό, διάβαζε διπλή την ακολουθία στο κελλί του. Ταπεινός πολύ. Εργατικός.
Έφθανε να μην τρώει ούτε το φαΐ του, για να το κάνει ελεημοσύνη. Στα τελευταία
του έμεινε κατάκοιτος από ασθένειες. Διάβαζε εκεί στο κρεβάτι του όλη την
καθημερινή ακολουθία, αφού δεν μπορούσε να κατέβει στο Καθολικό. Προείδε και
προείπε το τέλος του. Είχε πει πως δεν θα προλάβει να κάνει Χριστούγεννα. Έτσι
κι έγινε. Μετά τη μετάληψη των θείων και αχράντων Μυστηρίων ανεπαύθη τον ύπνο
του δικαίου στις 22.12.1977.
Πήγες – Βιβλιογραφία
Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής
Κουτλουμουσίου. Αναστασίου ιερομ., Αθωνικά δίπτυχα, Άγιον Όρος 2000, σ. 44.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως
Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος
Β΄1956-1983 , σελ.923-924, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου