Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Έβδομη συνομιλία (ερωτ. 164-165)
Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Έβδομη συνομιλία (ερωτ. 164-165)
Όλη ή δημιουργία ανάγει σε πνευματικές έννοιες, λέγει ο Μέγας Βασίλειος στην «Εξαήμερο». Διότι βλέποντας τα δημιουρ¬γήματα του Θεού, υψωνόμαστε με τον νου στα αόρατα καί ενισχυόμαστε στην αγία μας πίστη. Όσο είμεθα ακόμη με το σώμα μας, όλα τα βλέπουμε ως ένα κάτοπτρο, τα όποια απεικονίζουν τα μετά τον τάφο μέλλοντα αγαθά. Ή δημιουργία είναι ό καθρέπτης του Θεού στον όποιον διαφαίνεται ή αγαθότητα, το έλεος, ή πρόνοια καί ή αγάπη του Ουρανίου Πατρός προς τους ανθρώπους.
Οί Άγιοι Πατέρες όλα αυτά τα ορατά τα ονομάζουν «οπίσθια του Θεού», τα όποια εικονίζουν καί συμβολίζουν τα μέλλοντα. Καί όταν θα περάσουμε στην αιωνιότητα, τότε θα δούμε με τα πνευματικά μας μάτια το Πρόσωπο του Θεού, δηλαδή, θα δούμε πρόσωπο προς πρόσωπο την δόξα της Παναγίας Τριάδος, χωρίς να έχουμε ανάγκη να καθρεπτιζώμεθα από τα γήινα κτίσματα.
Εδώ στην γη, όπου είμεθα ακόμη, δεν είμεθα άξιοι να δούμε τον Θεό κατά πρόσωπο. "όταν ακούμε τον άγιο Απόστολο καί Ευαγγελιστή Ιωάννη ότι: «Τον Θεόν ουδείς έώρακε πώποτε» (Ίωάν. 1,18) να εννοούμε ότι κανείς δεν Τον είδε κατά την ύπαρξη Του, κατά την ουσία Του, όμως Τον βλέπουμε μέσα στα δημιουργήματα Του. Διότι την ουσία του Θεού ούτε οί άγγελοι δεν μπορούν να δουν καί να καταλάβουν.
165. Τι λέγουν οί Άγιοι Πατέρες περί των αγγέλων καί της πτώσεως του Αδάμ;
Στην αρχή οί άγγελοι δεν γνώριζαν ότι ό Ιησούς Χριστός είχε ονομαστί από το Άγιο Πνεύμα «Μεγάλης βουλής Άγγελος»,όπως τον ονόμασε ό προφήτης Ησαΐας, με τον όποιον συνεργαζόταν από αιώνων ό Πατήρ. Οι άγγελοι δεν γνώριζαν τον Υιό του Θεού, λέγει ό Μέγας Βασίλειος στην Εξαήμερο του. Συνεπώς, όταν εβόησε ό Αρχάγγελος Μιχαήλ, λέγοντας: «Προσκυνήσατε τον μεγάλης βουλής Άγγελο», μερικοί από τους αγγέλους δεν ηθέλησαν να τον προσκυνήσουν καί γι' αυτό έπεσαν στον βυθό της κολάσεως, όπως λέγει ό Σωτήρ: «Ειδον τον σατανά ως αστραπή εκ του ουρανού πεσόντα» (Λουκ.10,18).
Ή διαφορά στην πτώση των κακών αγγέλων καί του άνθρωπου είναι ότι οί πρώτοι έπεσαν με την θέληση τους, ελεύθερα καί αβίαστα, ενώ ό άνθρωπος έπεσε λόγω της επιθυμίας του, κατά προτροπή του διαβόλου. Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος λέγει ότι ή αμαρτία πού γίνεται με την συμβουλή άλλου, κατά το ήμισυ ευθύνεται αυτός, πού την κάνει καί κατά το δεύτερο ήμισυ αυτός πού τον συμβουλεύει.
Ό Θεός παρεχώρησε στον άνθρωπο του παραδείσου να κάνη την μικρή αμαρτία, δηλαδή να φάγει από το δένδρο της γνώσεως του καλού καί του κακού. Διότι, εάν έτρωγε από το δένδρο της ζωής, όπως λέγει ό άγιος Χρυσόστομος, ό άνθρωπος δεν θα είχε ουδέποτε την δυνατότητα μετανοίας, θα σκληρύνετο στην καρδιά, όπως ό διάβολος, θα έπεφτε όπως αυτός, δεν θα επέθνησκε ποτέ καί θα βασανιζόταν αιωνίως μαζί με τον διάβολο στην κόλαση.
Για την πτώση του Αδάμ συνέβαλαν δύο ψυχικά πάθη, ή υπερηφάνεια καί ή επιθυμία. Με την πτώση του ό άνθρωπος Αδάμ δεν έ¬χασε εξ ολοκλήρου την Χάρι του Θεού, επειδή υπέκυψε στον πειρα¬σμό του διαβόλου.
Έτσι λοιπόν, ή Χάρις καί ό αρραβώνας της σωτηρίας παρέμειναν στον άνθρωπο, διότι έσφαλε από άγνοια καί είχε θνητό σώμα. Μόνο αυτός πού αρνείται τον Θεό χάνει την Χάρι του Αγίου Πνεύματος, αλλά καί αυτός μπορεί με την μετάνοια να επα¬νάκτηση την Χάρι του Θεού.
Ενώ αυτός πού αμαρτάνει από άγνοια, διατηρεί την Χάρι, ή οποία όμως επισκιάζεται από την αμαρτία. Ιδού για ποια αιτία ή γυναίκα του Αδάμ ονομάσθηκε Εύα, δηλαδή Ζωή καί όχι θάνατος, διότι δεν έπεσε ολοκληρωτικά, όπως ό διάβο¬λος καί επί πλέον διότι με την δεύτερη Εύα, την Θεοτόκο, λυτρώθηκε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
Κατά τον λόγο του αγίου Χρυσοστόμου, ή δημιουργία του ανθρώπου ήταν διπλή, με σώμα καί ψυχή δύο ήταν καί τα δένδρα της γνώσεως του καλού καί του κακού δύο κατά συνέπεια ήταν καί οί αμαρτίες του Αδάμ διπλός ήταν καί ο παράδεισος, ό ουράνιος καί ό επίγειος ή ό κόλπος του Αβραάμ, όπου μένουν εκεί οί ψυχές των δικαίων μέχρι της Μελλούσης Κρίσεως καί ό ουράνιος Παράδεισος, δηλ. ή Βασιλεία των ουρανών, όπου θα εισέλθουν οι δίκαιοι μετά την Μέλλουσα Κρίση. Ενώ ή τροφή από του ξύλου του καλού καί του κακού σημαίνει πόσο ευτυχισμένος θα ήταν ό άνθρωπος εάν δεν έτρωγε καν πόσο δυστυχής έγινε, άφ' ότου έφαγε από τον απαγορευμένο καρπό.
Για τους αγγέλους πρέπει να γνωρίζουμε ότι δημιουργήθηκαν μόνο με την βούληση του Θεού αλλά δεν ήταν άτρεπτοι. Τους άφησε μόνος τους αυτοί να κερδίσουν με τον αγώνα των την άτρεψία στο κακό. Τόσο οί άγγελοι όσο καί οί πρώτοι άνθρωποι δεν είχαν φαντασία.
Άφ' ότου όμως οί άγγελοι δέχθηκαν την εμπαθή φαντασία, αμέσως έπεσαν από τον ουρανό στην κόλαση, διότι πεθύμησαν να γίνουν όμοιοι με τον Ύψιστο Θεό. Ενώ οί άνθρωποι έπεσαν την στιγμή ακριβώς πού έχασαν τον φόβο του θανάτου. Υπέκυψαν διότι ό σατανάς τους αφαίρεσε τον φόβο του θανάτου, με το να τους πει ότι δεν θα αποθάνετε αλλά θα διανοιχτούν οί οφθαλμοί σας....
Ό άνθρωπος πρώτα έπεσε με τον λογισμό του καί κατόπιν στην α¬μαρτία. Ή μεγαλύτερη παγίδα είναι να ξεχάσει ό άνθρωπος τον θάνατο. όταν έχασε ό άνθρωπος από τον νου του τον φόβο του θανάτου, αμέσως πέθανε δια της αμαρτίας. Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος λέγει ότι ό πρώτος άνθρωπος έπεσε από τρία πράγματα: Εξ αιτίας της γυναίκας, του δένδρου καί της παρακοής του. Καί με τρία πάλι μέσα σώθηκε: Δια μέσου της Θεομήτορος, του Σταυρού καί της υπακοής του.
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980
Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου