Μνήμη οσίων Αγιορειτών Πατέρων στον Πανίερο ναό του Πρωτάτου

Κάθε χρόνο μετά τη γιορτή των Αγίων Πάντων η εκκλησία μας τιμά μιαν άλλη χορεία αγίων, αυτή των οσίων Αγιορειτών Πατέρων.

Η εορτή αυτή τιμάται ιδιαίτερα πανηγυρικά με ολονύκτια αγρυπνία στον Πάνσεπτο ναό του Πρωτάτου Καρυών του Αγίου Όρους, με την προσέλευση πολλών μοναχών και λαϊκών προσκυνητών.

φωτογραφία αρχείου

Το Άγιον Όρος ονομάσθηκε έτσι από την αγιότητα των πατέρων του. Σήμερα έχουμε περί τους 450 γνωστούς αγιορείτες αγίους. Την ωραία ακολουθία τους και το θαυμάσιο εγκώμιό τους συνέθεσε ο φιλάγιος όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (+1809) περί το 1800, όπου τότε αγιογραφήθηκε και η πρώτη τους εικόνα.

Ο πρώτος γνωστός άγιος είναι ο όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης και τελευταίος ο άγιος Σάββας ο εν Καλύμνω (+1948). Μεγάλες μορφές του αθωνικού αγιολογίου είναι οι άγιοι Αθανάσιος Αθωνίτης, Γρηγόριος Παλαμάς, Γρηγόριος Σιναΐτης, Φιλόθεος Κόκκινος, Νήφων Διονυσιάτης, Μακάριος Νοταράς, Σιλουανός Αθωνίτης και πολλοί άλλοι. Είναι υπό έκδοση βιβλίο μας για όλους αυτούς τους μεγάλους της πίστεως.

Η αγρυπνία στον ιερό ναό του Πρωτάτου ήταν ωραία, με τη γνωστή αθωνική τάξη, το απαράβατο τυπικό, τις μακρές ψαλμωδίες, το αρχιερατικό συλλείτουργο. Προεξήρχε ο νέος σεβασμιότατος μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας κ. Χρυσόστομος, ο οποίος είναι απόφοιτος της Αθωνιάδος Ακαδημίας και επί έτη υπήρξε μετοχιάρης της μονής Ιβήρων στο μετόχι τους στη Σπάρτη. Λειτούργησε ευλαβικά ως παλαιός αρχιερεύς και μίλησε ωραία στην τράπεζα για την εορτή και τις αναμνήσεις του από τον ιερό Άθωνα, που τον συνοδεύουν πάντοτε. Κατέληξε πως θα 'θελε η επαρχία του να ευωδιάζει αγιορείτικο μοσχολίβανο.

Ο ναός του Πρωτάτου, κτίσμα του 10ου αιώνα, με τις περίφημες τοιχογραφίες του Θεσσαλονικέως Πανσελήνου, στα τέλη του 13ου αιώνα, ακόμη επισκευάζεται κι ανακαινίζεται. Οι εργασίες συνεχίζονται με αργό ρυθμό και το αρχαίο κτίσμα αγκομαχά από τόννους σιδήρου εντός κι εκτός του ναού. Αυτό ανάγκασε τους καρυώτες μοναχούς πρόσφατα να συγκεντρώσουν υπογραφές για την επίσπευση των έργων και αποδέσμευση του ναού από τα βαριά και αντιαισθητικά πολλά σίδερα.

Οι άγιοι του Αγίου Όρους αποτελούν τον μεγαλύτερο πλούτο του. Η αγιότητα εδώ είναι το κυρίως ζητούμενο. Η αγιότητα υπάρχει ως τις ημέρες μας. Η αγιότητα συντηρεί και σώζει τον κόσμο. Η αγιότητα συνήθως ανθεί μυστικά. Δεν αγαπά τα φώτα, τις φωνές, τη διαφήμιση, τα χειροκροτήματα. Χαίρεται την αφάνεια, την αδοξία, την ασημότητα. Χαίρεται στις σπηλιές, τα παρθένα δάση, τις οπές της γης, τα απόμερα κελιά. Ο Θεός δεν την αφήνει άγνωστη. Τη φανερώνει προς παραμυθία, ενίσχυση, στηριγμό κι ευλογία.

Το Άγιον Όρος είναι των αγίων. Αυτήν την παραγωγή καλείται να συνεχίσει και στον δύστροπο 21ο αιώνα. Θα τη συνεχίσει. Είναι συγκινητικό στις ημέρες μας να συναντάς κρυμμένους, νέους και γέρους, επίμονους και υπομονετικούς, γενναίους και σταθερούς αγωνιστές του πνεύματος. Δόξα τω Θεώ, δεν στέρεψε ακόμη ο πόθος, η έγνοια, το μεράκι, το φιλότιμο, η τόλμη και ο ηρωισμός. Το αθωνικό συναξάρι προσθέτει σελίδες. Η μνήμη των οσίων του Άθω πατέρων ανανεώνει μνήμες και υποσχέσεις, αφυπνίζει και κινητοποιεί συνειδήσεις αγνών ανθρώπων.

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 17 Ιουνίου 2007

http://www.makthes.gr/news/opinions/2664

http://www.greekopinions.gr/archives/100310