Περί τῶν πειρασμῶν πού ἀντιμετωπίζουν ὅσοι προοδεύουν πνευματικά

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΟΣΟΙ ΠΡΟΟΔΕΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΟΞΕΝΟΥΝ ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ,

ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ Η ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΟΨΕΙ

ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ

ΤΟΝ ΘΕΟ.

Ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς

Γνωρίζω ὅτι ὑποφέρετε, ἐπειδή ἀντιμετωπίζετε πειρασμούς. Ἐάν ὅμως ὑπομείνετε γενναῖα, θά ἔχετε χαρά. Διότι ἐάν δέν ἀντιμετωπίσετε φανερούς ἤ κρυφούς πειρασμούς, δέν θά μπορέσετε νά αὐξήσετε τήν ἀρετή σας. Ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅταν ἀγωνίσθηκαν νά προοδεύσουν, ἀντιμετώπισαν πειρασμούς. Πραγματικά, κάθε φορά πού θά λάβη κάποιος ἕνα θεῖο δῶρο, ἀμέσως οἱ ἔχθροί σπεύδουν μέ διάφορους πειρασμούς νά τοῦ τό ἀφαιρέσουν.

Γνωρίζοντας οἱ δαίμονες ὅτι ἡ ψυχή πού δέχεται τήν θεία εὐλογία προοδεύει, τήν πολεμοῦν κρυφά ἤ φανερά. Ὁ Ἰακώβ, ὅταν ἔλαβε τήν πατρική εὐλογία, ἀντιμετώπισε ἀμέσως τόν πειρασμό τοῦ Ἠσαῦ (Πρβλ. κζ΄). Ὁ διάβολος δηλαδή παρακίνησε τήν καρδιά τοῦ Ἠσαῦ ἐναντίον τοῦ Ἰακώβ, θέλοντας νά ἀφανίση τήν εὐλογία. Δέν κατώρθωσε ὅμως νά βλάψη τόν δίκαιο, γιατί ἔχει γραφῆ: « Οὐκ ἀφήσει Κύριος τήν ράβδον τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπί τόν κλῆρον τῶν δικαίων » (Ψαλμ.124 : 3).

Ὁ Ἰακώβ ὄχι μόνο δέν ἔχασε τήν εὐλογία πού ἔλαβε, ἀλλά καθημερινά τήν πλήθαινε.

« Οὐκ ἀφήσει Κύριος τήν ράβδον τῶν ἁμαρτωλῶν

ἐπί τόν κλῆρον τῶν δικαίων,

ὅπως ἄν μή ἐκτείνωσιν οἱ δίκαιοι

ἐν ἀνομίαις χεῖρας αὐτῶν»

Ψαλμ.124 : 3

Ἀγωνισθῆτε λοιπόν καί σεῖς νά νικήσετε τούς πειρασμούς, διότι ὅσοι ἔλαβαν εὐλογίες, ὀφείλουν ἀναγκαστικά νά ἀντιμετωπίσουν καί πειρασμούς.Καί ἐγώ ὁ πνευματικός σας πατέρας, πέρασα μεγάλους φανερούς ἤ κρυφούς πειρασμούς. Ὑπέμεινα ὅμως τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ καρτερία καί ὑπομονή, καί ὁ Κύριος μ᾿ ἔσωσε.

Ἐπειδή λοιπόν καί σέ σᾶς ἀγαπητοί, ἦλθε ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου, ἀκολούθησαν οἱ πειρασμοί. Ὑπομείνετέ τους μεχρίς ὅτου τούς νικήσετε. Τότε θά ἔχετε μεγάλη προκοπή καί πρόοδο σέ ὅλες τίς ἀρετές. Θά σᾶς δοθῆ ἀπό τόν οὐρανό μεγάλη ἀγαλλίασι, ἄγνωστη μέχρι τώρα. Τό φάρμακο γιά νά νικήσετε τούς πειρασμούς εἶναι νά μή πέσετε σέ ἀμέλεια, ἀλλά νά προσεύχεσθε καί νά εὐχαριστῆτε μέ ὅλη σᾶς τήν καρδιά τόν Θεό δείχνοντας ὑπομονή στό κάθε τι. Ἔτσι θά σᾶς ἀφήσουν καί θά φύγουν.

«Πολλαί αἱ θλίψεις τῶν δικαίων καί

ἐκ πασῶν αὐτῶν ρύσεται αὐτούς ὁ Κύριος.

Φυλάσσει Κύριος πάντα τά ὀστᾶ αὐτῶν,

ἕν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται»

Ψαλμ. 33 : 20 - 21

Ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰακώβ, ο Ἰώβ καί ἄλλοι πολλοί μέ τούς πειρασμούς φάνηκαν τελειότεροι. Γι᾿ αὐτό ἔχει γραφῆ: «Πολλαί αἱ θλίψεις τῶν δικαίων καί ἐκ πασῶν αὐτῶν ρύσεται αὐτούς ὁ Κύριος» (Ψαλμ. 33 : 20). Ἐπίσης ὁ Ἰάκωβος παραγγέλλει: «Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν, προσευχέσθω» (Πρβλ. Ἰακ,ε΄ : 13). Βλέπετε πώς ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅταν ἀντιμετώπισαν πειρασμούς, ἀπό τόν Θεό ζήτησαν βοήθεια.

Ἔχει ἀκόμη γραφῆ: «Πιστός ὁ Θεός, ὅς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπέρ ὅ δύνασθε» (Α΄ Κορ. ι΄: 13 ). Γιά τήν εὐθύτητα λοιπόν τῆς καρδιᾶς σας, θά σᾶς βοηθήση ὁ Θεός. Ἐάν δέν σᾶς ἀγαποῦσε, δέν θά ἐπέτρεπε τούς πειρασμούς, διότι ἔχει γραφῆ:

«Ὅν ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δέ υἱόν, ὅν παραδέχεται» (Παροιμ. Γ΄: 12).

Ἐπομένως οἱ πειρασμοί παραχωροῦνται στούς πραγματικά πιστούς, ἐνῶ οἱ ἀπείραστοι εἶναι νόθοι, οἱ ὁποῖοι φοροῦν τό ἔνδυμα τοῦ πιστοῦ, δέν ζοῦν ὅμως σύμφωνα μέ τήν πίστι.

Ὁ Ἀντώνιος μᾶς ἔλεγε ὅτι κανείς δέν θά μπορέση νά εἰσέλθη ἀπείραστος στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος γράφη: « Ἐν ᾧ ἀγαλλιᾶσθε,εἰ δέον ἐστί λυπηθέντες ἐν πειρασμοῖς ποικίλοις, ἵνα τό δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως, πολύ τιμιώτερον χρυσίου τοῦ ἀπολλυμένου, διά πυρός δέ δοκιμαζομένου εὑρεθείη» (Πρβλ.Α΄ Πετρ. Α΄ : 6-7).

Λέγουν γιά τά δέντρα πώς, ὅταν σαλεύωνται ἀπό τούς ἀνέμους, ριζώνουν καί ψηλώνουν περισσότερο.

Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς δικαίους. Ἐάν λοιπόν θέλετε νά προκόψετε, ὑπακούετε στούς διδασκάλους σας καί σ᾿ αὐτό καί σέ ὅ,τι ἄλλο.

Γνωρίζετε ὅτι στήν ἀρχή τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος τό Ἅγιο Πνεῦμα προσφέρει χαρά βέποντας καθαρές τίς καρδιές τῶν ἀγωνιστῶν.

Ὅμως μετά τήν προσφορά τῆς χαρᾶς καί τῆς γλυκύτητος φεύγει καί τούς ἐγκαταλείπει. Αὐτό εἶναι χαρακτηριστικό γνώρισμα τῆς δράσεώς Του. Συμπεριφέρεται ἔτσι στήν ἀρχή σέ κάθε ψυχή, πού ἀναζητᾶ τόν Θεό . Ὑστερα φεύγει καί τήν ἐγκαταλείπει, γιά νά φανερωθῆ ἐάν ἡ ψυχή θά συνεχίση ἤ ὄχι τήν ἀναζήτησι.

Μερικοί, ὅταν φύγη καί τούς ἐγκαταλείψη, δοκιμάζουν θλῖψι καί παραμένουν σ᾿ αὐτή τήν κατάστασι ἀδρανεῖς. Δέν παρακαλοῦν τόν Θεό νά τούς ἀπαλλάξη ἀπό τήν θλῖψι καί νά τούς ξαναδώση τήν χαρά καί τήν ἀγαλλίασι, πού δοκίμαζαν προηγουμένος. Ἀντίθετα, ἐξ αἰτίας τῆς ἀμέλείας καί τῶν θελημάτων τους ἀποξενώνονται ἀπό τήν θεϊκή γλυκύτητα. Ἔτσι γίνονται σαρκικοί καί ἐνῶ φοροῦν τό σχῆμα, δέν πιστεύουν στήν δύναμί του. Μοιάζουν μ᾿ ἐκείνους πού τυφλώθηκαν στήν ζωή τους καί ἀγνοοῦν τίς θεῖες ἐνέργειες.

« Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν, προσευχέσθω·

εὐθυμεῖ τις; ψαλλέτω.»

Ἰακ. ε΄ : 13

Συνηθισμένοι στήν χαρά πού προηγήθηκε, ἐάν δοκιμάσουν ξαφνικά θλῖψι καί παρακαλέσουν τόν Θεό μέ ὅλη τήν δύναμι τῆς καρδιᾶς, μέ εἰλικρίνεια, δάκρυα, νηστεία καί ἀπάρνησι ὅλων τῶν θελημάτων τους, τότε θά τούς δώση χαρά μεγαλύτερη ἀπό τήν προηγούμενη καί θά τούς στηρίξη περισσότερο. Αὐτή τήν μέθοδο ἐφαρμόζει τό Ἅγιο Πνεῦμα σέ κάθε ψυχή, πού ζητᾶ τόν Θεό.

Καθώς ἡ ψυχή ἀνεβαίνει ἀπό τά κατώτερα πρός τά ὑψηλότερα, ὅσο ἀκολουθεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα, τόσο δοκιμάζει διαφόρων εἰδῶν πειρασμούς. Ξεπερνῶντας τους ὅμως γίνεται διορατική καί στολίζεται μέ περισσότερη χάρι.

Κατά τήν ἀνάληψι τοῦ προφήτου Ἠλία, ὅταν ἀνέβηκε στόν πρῶτο οὐρανό, θαυμασέ τόσο πολύ, ὥστε νά εἰπῆ: « Νόμισα ὅτι τό φῶς τοῦ πρώτου οὐρανοῦ ἦταν σκοτάδι».Τό ἴδιο εἶπε καί γιά τόν καθένα ἀπό τούς ἄλλους οὐρανούς. (Ἐδῶ ὁ ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς ἀναφέρεται στό χριστιανοϊουδαϊκό ἀπόκρυφο βιβλίο: « Ἀναβατικό τοῦ Ἡσαΐου».) Ἔτσι ἀκριβῶς προχωροῦν καί προοδεύουν οἱ μεγάλες ψυχές τῶν μεγάλων Ἁγίων, ἕως ὅτου φθάσουν στόν οὐρανό τῶν οὐρανῶν.

Σᾶς τά γράφω αὐτά, ἀγαπητοί γιά νά στηριχθῆτε καί νά μάθετε ὅτι οἱ πειρασμοί προσβάλλουν τούς πιστούς ὄχι γιά νά τούς ζημιώσουν, ἀλλά γιά νά τούς ὠφελήσουν. Ἡ ψυχή δέν μπορεῖ ν᾿ ἀνεβῆ στήν κατοικία τοῦ Πλάστη της, χωρίς νά προσβληθῆ ἀπό πειρασμούς. Ἐάν θέλετε ν᾿ ἀποκτήσετε χάρισμα πνευματικό, παραδοθῆτε σέ κόπους σωματικούς καί ψυχικούς, καί ἀνυψῶστε τόν νοῦ σας νύκτα καί ἡμέρα στόν οὐρανό παρακαλῶντας ὁλόψυχα τό πύρινο Ἅγιο Πνεῦμα, καί τότε θά σᾶς δοθῆ.

Προσέχετε μήπως σᾶς ἔλθουν λογισμοί ἀμφιβολίας, πού λένε: « Ποιός μπορεῖ νά Τό λάβη μέσα του;» Ζητῆστε μέ εἰλικρίνεια καί θά Τό λάβετε.

Καί ἐγώ ὁ πατέρας σας προσεύχομαι γιά νά Τό λάβετε. Πάντοτε ἔρχεται σ᾿ ὅποιον καλλιεργεῖ τήν ψυχή του. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατοικεῖ σ᾿ ἐκείνους πού ἔχουν εὐθύτητα στήν καρδιά. Πιστεύω ὅτι κατοικεί καί σέ σᾶς. Διότι καί σεῖς μέ καθαρή ψυχή ζητᾶτε τόν Θεό.

Ὅταν δεχθῆτε τό Ἅγιο Πνεῦμα, θά σᾶς ἀποκαλύψη τά μυστήρια τοῦ οὐρανοῦ. Θά σᾶς ἀποκαλύψη πολλά , τά ὁποία δέν μπορῶ νά γράψω στό χαρτί.

Τότε δέν θά φοβᾶσθε τίποτε καί θά σᾶς κυριεύση μιά οὐράνια χαρά. Καί ἐ νῶ ἀκόμη θά εἶσθε στήν γῆ θά ζῆτε σάν νά ἔχετε μετατεθῆ στήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Δέν θά ἔχετε τότε ἀνάγκη νά προσευχηθῆτε γιά τούς ἑαυτούς σας, ἀλλά μόνο γιά τούς ἄλλους.

Δόξα στόν πανάγαθο Θεό. Πού φανερώνει τέτοια μυστήρια στούς γνήσιους δούλους Του.

Σ᾿ Αὐτόν ἁρμόζει αἰώνια δόξα. Ἀμήν!

«λυτρώσεται Κύριος ψυχάς δούλων αὐτοῦ,

καί οὐ μή πλημμελήσουσι πάντες οἱ

ἐλπίζοντες ἐπ᾿ αὐτόν.»

Ψαλμ. 33 : 23

Ἀπό τό βιβλίο: “ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ”

ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΩΣ ΑΤΤΙΚΗ