Πνευματικός αγών
Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές
Δανιήλ Κατουνακιώτης
Δανιήλ Κατουνακιώτης
Ο ΕΧΘΡΟΣ των ψυχών ημών προσπαθεί παντί σθένει, όπως διά των αιτιών του κόσμου και του δυστήνου σαρκίου ρίψη τον άνθρωπο εις τα της σαρκός και πνεύματος πάθη, και επειδή δεν δύναται αμέσως να ωθήσει αυτόν εις τας θανασίμους αμαρτίας μεταχειρίζεται πρώτον τας προσβολάς, τας οποίας παρενείρει εις το λογιστικόν, θυμικόν και επιθυμιτικόν μέρος της ψυχής.
Και εις μεν το λογιστικόν παρουσιάζει τους της απιστίας λογισμούς, την πονηράν περιέργειαν και την επίκρισην επί των δυσεφίκτων νοημάτων της θείας Γραφής και των Μυστηρίων, την αφροσύνην, την οίησιν και την αυταρέσκειαν.
Εις δε το επιθυμητικόν φέρει την επιθυμία των γηίνων, τας ενηδόνους αφορμάς και κινήσεις της σαρκός και εκείνα όσα ο παλαιός άνθρωπος υπαγορεύει προς ρυπισμόν της ψυχής.
Επίσης δε και εις το θυμικόν φέρει τον άκαιρο ζήλον, την κατάκρισιν, τον φθόνον, την παρακοήν και αντιλογίαν, το δικαίωμα δήθεν, διατί ο δείνα να μου κάμει εκείνο και να φανεί τόσον αχάριστος, και πώς εγώ αφού πασιφανώς με εχθρεύεται να τον αγαπήσω.
Και ούτω μη προσέχοντος εις τα τοιαύτα νικάται και γίνεται ευάγωγος εις τα πάθη.
Διά να νικήσει δε ο αγωνιζόμενος τα ανωτέρω πάθη, πρέπει να στήσει όλην του την προσοχήν εις τας πρώτας προσβολάς, αι οποίαι είναι και βέλη νηπίων, και ειθ’ ούτω απαρεγκλίτως θα οδεύει ανεπισφαλώς όλην την κλίμακα των αρετών.
Και καθ’ όσον αφορά το λογιστικόν μέρος, πρέπει η αγωνιζόμενη ψυχή να αντιπαλαίει κατά των προσβολών του λογιστικού διά της εφέξης όπλων. Να διατηρεί την πίστην ακράδαντον, μη εών (μη αφήνοντας) την προσβολήν της απιστίας και περιέργειας και των τοιούτων βλασφημιών να προσεγγίζει εις το λογιστικόν, αλλά διά της ευχής και καταφρονήσεως να αποκρούει αυτούς.
Επίσης και εις το επιθυμητικόν ν’ αντιτείνει τα όπλα της εγκρατείας, πάντοτε να αναγάγει τον νουν εις τα υπερκόσμια εκείνα κάλλη και να ορέγεται την απόκτησιν της καθαράς παρθενίας και να αντιπολεμεί γενναίως των αισχρών λογισμών.
Ουχ ήττον δε και εις το θυμικόν μέρος να αντιτάσει πάντοτε την αγάπην, την μακροθυμίαν και ανεξικακίαν, και να υπομένει γενναίως όλας τας κατηγορίας και αχαριστίας των αδελφών, διότι διά των τοιούτων έρχεται η τελειότης και φθάνει ο άνθρωπος εις την μακαρίαν ταπείνωσιν και τελείαν αγάπην.
Εις τα ασκητικά συγγράμματα των οσίων Πατέρων θα ίδωσι οι αναγινώσκοντες τινι τρόπω καθαίρεται το τριμερές της ψυχής, το θυμικόν λέγω, επιθυμητικόν και το λογιστικόν και εξοικίζεται ο παλαιός άνθρωπος.
Εκεί θα ίδωσι ποία είναι η προσπάθεια του νοός, η ηδυπάθεια της ψυχής και η εμπάθεια του σώματος.
Εκεί θα ίδη πας τις απαθώς φιλοσοφών, όλας τας μηχανορραφίας του Σατανά…
Εκεί θα διδαχθεί το «γνώθι σαυτόν» και την κατάγνωσιν της εαυτού συνειδήσεως και εις τα λεπτότατα, και θα κατίδη την λατρευομένην υπόληψιν του εαυτού του, ήτις ουκ εά (αφήνει) ημάς προκόψαι επί το πνευματικότερον.
Όταν απέρχεσαι εις τον Πνευματικόν σου Πατέρα διά να εξομολογηθείς, μην προσφέρεσαι ως δημόσιος κατήγορος, λέγων «εκείνος είπεν εκείνο» και «ο άλλος το άλλον»… αλλά λέγε τα σα, ίνα και της συγχωρήσεως τεύξη.
Χωρίς την νηστείαν ούτε καθαρά προσευχή κατορθούται ούτε παρθενία αγνή εκτελείται ούτε ο Χριστιανός δύναται, μη δουλαγωγών το σώμα του διά της προσηκούσης νηστείας, να σηκώσει τον σταυρόν του Σωτήρος μας Ιησού και να τον ακολουθήσει…
Αυτός ο Σωτήρ ημών Ιησούς υπολιμπάνων ημίν υπογραμμόν, ενήστευσε τεσσαράκοντα ημέρας και νύκτας. Και πότε; Μετά το βάπτισμα. Διά να ενδείξει ημίν ότι πας βεβαπτισμένος Χριστιανός οφείλει κατά τον δυνατόν να νηστεύσει.
(Διά την ανάγνωσιν ιερών βιβλίων). Και αφού κάμεις την Παράκλησίν σου εις την Κυρίαν Θεοτόκον, να βάλεις τρεις μετανοίας εις την αγίαν εικόνα αυτής και επικαλουμένη την χάριν Της, μετ’ άκρας προσοχής αναγίγνωσκε το βιβλίον αυτό.
Ἀπό το βιβλίο
Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές
Δανιήλ Κατουνακιώτης
σελ. 107-109
Ἐκδόσεις
Ἱ. Μονής Παρακλήτου 2005
Μεταφορά στό Διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου : Ἀναβάσεις
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια
δημοσίευσης
ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου