Σύγχρονες Αγιορείτικες μορφές Δανιήλ Κατουνακιώτης.

Αντιμετώπισις Εκκλησιαστικών ζητημάτων

Σύγχρονες Αγιορείτικες μορφές

 Δανιήλ Κατουνακιώτης

   Πολύ λυπούμαι αναπολών την σημερινήν γενεάν, πώς παρεχώρησεν ο Θεός διά τας αμαρτίας ημών να ευρίσκη λαβήν ο δόλιος δαίμων και εις τα δύο μέρη.
   Οι μεν διέποντες την Εκκλησίαν Αρχιερείς μας, αντί να υπεραμύνωνται υπέρ των ευσεβών παραδόσεων, προβάλλουν καινοτομίας και νεωτερισμούς, οι δε ευσεβείς και πιστοί, αντί μετά πολλής διακρίσεως και πνεύματος ηρέμου να γράφουν, παριστώντες την γνώμην τους, εκσφενδονίζουν ύβρεις κατά των Αρχιερέων και επισωρεύουν όλα τα αναθέμτα των Αγίων Πατέρων, διά να δυνηθούν να καθαιρέσουν ει δυνατόν όλους τους αμαρτωλούς Αρχιερείς, και ούτω διά του τρόπου τούτου δημοκοπούν όλον τον λαόν, και ούτω αντί ωφελείας, εξ αμφοτέρων των μερών βλάβην θα προξενήσουσιν.
   Δεν αμφιβάλλω ότι ήλθεν εις χείρας σας η μελέτη του Α.Φ. δι’ ης ποιείται την ανασκευή της Νέας Συνόδου, αλλά με τοιαύτην υβριστικήν γλώσσαν, την οποίαν ουδείς εκ των Αγίων Πατέρων ετόνισεν ούτε κατά των μεγαλύτερων κακοδόξων αιρεσιαρχών.
   Η ιδική μου ταπεινή μου μελέτη, κατά την ουσίαν μεγαλύτερον πλήγμα θα θίξη κατά των νεωτεριστών τούτων παρά του Φ., διότι εις αυτόν θα αποδοθή η παραφορά και το πάθος, ου μην δε και η εγωιστικότης, εις εμέ όμως θα αποδειχθή ότι ομιλεί αυτή αύτη η Εκκλησία ανατρέπουσα τας αναθεωρήσεις, τας οποίας σκοπεύουν να κάμουν οι την Νέαν Σύνοδον επιδιώκοντες.
                                                                       
     (Επιστολή προς Ν. Ρέγκον, 3-1-1926)

Διάφορα

   ΟΤΑΝ επιθυμώμεν τι και δεν το επιτυγχάνωμεν, δεν πρέπει να μαχώμεθα τοις πράγμασιν, αλλά να λέγωμεν, «είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» και εν τη επιτυχία και εν τη αποτυχία.
   (Περίπτωσις δεσμού από μαγείαν). Η πάθησις των δυστυχών νεονύμφων Σταύρου και Χρυσούλας είναι πράγματι ενέργεια σατανική, προελθούσα πάντως εκ μαντείας κακοποιών προσώπων, τα οποία δυστυχώς γενόμενα όργανα του σατανά, πολλάς τοιαύτας αγνάς ψυχάς δηλητηριάζουσι. Διά τούτο οι πανάρχαιοι Χριστιανοί, πριν του γάμου εξωμολογούντο, ενήστευον και μετελάμβανον των Αχράντων Μυστηρίων, και τότε ουκ ίσχυον παντελώς αι τοιάται σατανικαί πειράξεις.
   Ο άγιος Πνευματικός πολύ καλά έπραξεν αναγνώσας τους εξορκισμούς, ως και ημείς αύριον θα κάμωμεν την ως διείληπται Ιεράν Λειτουργίαν, και θα κάμωμεν και κομβοσχοίνιον υπέρ της διασώσεως αυτών, και πιστεύω όταν μεσολαβήση ανενδοίαστος πίστις, να φυγαδευθή η ενέργεια, εάν δε, όπερ δεν πιστεύω, και διατελή η αυτή κατάστασις, να συννενοηθήτε μυστικά με τον καλό σας Πνευματικόν παπα-Λεόντιον, όπως ενεργήσητε και κάμετε αυτόθι μίαν αγρυπνίαν προς τον σκοπόν τούτον επ’ ονόματι του Μεγάλου Βασιλείου, χωρίς να δηλωθή τοις πολλοίς ότι γίνεται διά τον σκοπόν τούτον, και τότε θα ίδητε εξ άπαντος την διάλυσιν του αποτροπαίου δεσμού.

(Επιστολή προς Ν. Ρέγκον, 13-5-1924)

   Κάποιος καλός Χριστιανός γνωστός σας Γεώργιος Μπαλάσκας στρατιώτης, μοι παρουσιάζει απορίας τινας πως ηυξήθη ο κόσμος, πως ευρέθη ο κόσμος εν Αμερική, ποιος ήταν ο απαγορευμένος καρπός, και λοιπάς τοιαύτας ερωτήσεις, και έχει σκοπόν να μοι ετοιμάση και άλλας.
   Αι ερωτήσεις αυταί δεν τον ωφελούν, και προέρχονται από δεξιάς αποπλανήσεις του εχθρού, διά να μη καταγίνεται όπως μάθη ποία πάθη πρέπει να κόψη και ποία ουχί.
(Επιστολή προς Ν. Ρέγκον, 13-5-1924)

 Ἀπό το βιβλίο 

Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές

Δανιήλ Κατουνακιώτης

σελ. 115-117

Ἐκδόσεις 

Ἱ. Μονής Παρακλήτου 2005

Μεταφορά στό Διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου :  Ἀναβάσεις

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης 

ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.